Παράταση δυο ημερών για τη χαρά μου
Ναι, είναι αυτή η μέρα που περιμένουμε όλες εμείς που έχουμε δώσει μάχες άνισες με τον χρόνο, με τα φάρμακα, τις ενέσεις και τις αμέτρητες ιατρικές επισκέψεις. Όλες εμείς που μετράμε και περιμένουμε καρτερικά τις ημέρες να περάσουν , μετά την εμβρυομεταφορά, προκειμένου να πάμε για την πολυπόθητη εξέταση της β-χοριακής.
Όσες το έχετε περάσει με καταλαβαίνετε απόλυτα, είμαι σίγουρη γι' αυτό! Δεν είναι ότι έχουμε μια απλή καθυστέρηση και πάμε απλώς να διαπιστώσουμε τι συμβαίνει. Για εμάς από αυτή την εξέταση θα κριθεί από εδώ και πέρα η διάθεσή μας και η ψυχολογία μας.
Ξυπνάμε λοιπόν πρωί - πρωί και τρέχουμε στο μικροβιολογικό εργαστήριο προκειμένου να δώσουμε αίμα με περίσσια χαρά και αγωνία. Άλλες είναι σχεδόν σίγουρες για το αποτέλεσμα ενώ άλλες δεν έχουν ιδέα. Εγώ ανήκω στη δεύτερη κατηγορία, καθώς δεν έχω κανένα από τα συμπτώματα που διαβάζω κατά καιρούς σε διάφορα blogs και συζητήσεις.
Η αιμολήπτρια χαμογελαστή κάνει τη δουλειά της, σου εύχεται "Καλή επιτυχία" και σου ανακοινώνει ότι σε δύο ώρες τα αποτελέσματα θα είναι έτοιμα. Πηγαίνεις σπίτι, κοιτάζεις το ρολόι, αλλά αυτό σαν να έχει κολλήσει. Δυο μαρτυρικές ώρες, για ένα τόσο σπουδαίο αποτέλεσμα και εσύ δεν ξέρεις τελικά αν θέλεις να περάσουν και να μάθεις ή αν θέλεις να συνεχίσεις να ζεις το όνειρο, μη γνωρίζοντας τίποτα.
Όλες μας λίγο πολύ χαϊδέψαμε την κοιλίτσα μας και μιλήσαμε με τα εμβυάκια μας, παρακαλέσαμε την Παναγία το Θεό και όλους τους Αγίους να μας βοηθήσουν σε αυτή μας την προσπάθεια. Για εμάς ένα αρνητικό αποτέλεσμα συνεπάγεται με μια απώλεια, όσο περίεργο και αν ακούγεται σε μερικούς.
Όμως η ώρα πλησιάζει...
Άραγε θα ζήσω το όνειρό μου ή θα συνεχίσω τον αγώνα μου; Με καλούν από την Μονάδα και η φωνή της κοπέλας είναι πολύ χαρούμενη, μου ανακοινώνει τα αποτελέσματα, "Συγχαρητήρια, είναι θετικό". Η χαρά μου δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια, νιώθω σαν να πετάω στον ουρανό και το μόνο που σκέφτομαι είναι να το πω στο σύζυγό μου. Όμως η χαρά μου δεν θα κρατήσει πολλή ώρα, γιατί μόλις ακούω τις μονάδες της χοριακής συννέφιασα και πάλι, είναι μόλις 47. Θα πρέπει σε δυο μέρες να ξαναδώσω αίμα για να δούμε αν η τιμή διπλασιάζεται. Δεν έχει σημασία που είναι χαμηλή αρκεί να διπλασιαστεί σε δύο μέρες, μου λένε. Σε όσες έχει συμβεί είμαι σίγουρη ότι με νιώθετε.
Πως περνάνε πάλι αυτές οι δύο μέρες αναμονής;
Προσεύχομαι για μένα και τα εμβρυακά μου να πάνε όλα καλά. Χαϊδεύω την κοιλίτσα μου και τους μιλάω, τα παρακαλάω να κρατηθούν γερά και εγώ θα φροντίσω για όλα τα άλλα. Προσπαθώ να ξεκουράζομαι και να μην αγχώνομαι για τίποτα. Θέλω να πιστεύω πως όλα θα πάνε καλά! Το παίρνω απόφαση λοιπόν πως είμαι έγκυος για τις επόμενες δυο μέρες, και μετά έχει ο Θεός.
Παράταση για την χαρά μου... για εμένα το αποτέλεσμα θα κριθεί στις καθυστερήσεις!
Ελένη Γεωργακοπούλου(Αναγνώστρια του IVFforums.gr)
(Είναι απίστευτη η Δύναμη, η Ελπίδα και το Κουράγιο που απλόχερα δίνουν όλες αυτές οι ιστορίες στα υπογόνιμα ζευγάρια που προσπαθούν ακόμα. Αυτές οι ιστορίες σε αγγίζουν ψυχικά και παράλληλα είναι «αυτό» το «κάτι» που χρειάζεσαι για να αντιμετωπίσεις το «τέρας» της υπογονιμότητας κατάματα. Περιμένουμε λοιπόν και τις δικές σας ιστορίες για το πώς γίνατε μανούλες αλλά και μπαμπάδες! Περιμένουμε και τις δικές σας ιστορίες καθώς προσπαθείτε ακόμα με πείσμα και δύναμη να γίνετε γονείς. Όλες αυτές οι ιστορίες, βγαλμένες μέσα από την ψυχή και την καρδιά, σε μια πραγματική Ζωή, εμπνέουν και ενθαρρύνουν τα ζευγάρια που βαδίζουν στο μονοπάτι της υπογονιμότητας. Στείλτε μας τα δικά σας αποστάγματα ψυχής στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. με το όνομα ή το ψευδώνυμο που θέλετε να δημοσιευθεί.)
[Κάντε Like στη σελίδα μας στο Facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα]