Σκλήρυνση κατά πλάκας : η ασθένεια των νέων ηλικιών

Eμφάνιση

Οι πιο συνήθεις ηλικίες προσβολής είναι 20-40 ετών, με μεγαλύτερη εντόπιση στις γυναίκες. Δε θεωρείται κληρονομική νόσος. Φαίνεται να παρουσιάζει μεγαλύτερη συχνότητα σε ανθρώπους που ζούνε μακριά από τον ισημερινό, σε βόρεια κλίματα, όπου υπάρχει έλλειψη ηλιακού φωτός με επακόλουθη έλλειψη βιταμίνης D. Η βιταμίνη D λειτουργεί σαν ρυθμιστής του ανοσοποιητικού συστήματος το οποίο και δυσλειτουργεί στη συγκεκριμένη πάθηση.

Συμπτώματα

Είναι η πάθηση με τα ποικίλα και διαφορετικά συμπτώματα για τον κάθε ασθενή. Μπορεί να προκαλέσει μυική αδυναμία-πάρεση-παραπάρεση, διαταραχές αισθητικότητας(μουδιάσματα κα), διαταραχή βαδίσεως ή ισορροπίας, διαταραχή στην ομιλία (πχ δυσαρθρία), διαταραχή στην όραση (πχ διπλωπία, θάμβος όρασης), διαταραχή στην ούρηση, νοητική διαταραχή, κατάθλιψη. Τα παραπάνω συμπτώματα μπορούν να παρατηρηθούν και σε άλλα νευρολογικά νοσήματα πχ εγκεφαλικά επεισόδια, αυτοάνοσα νοσήματα πχ λύκος οπότε πρέπει να γίνει περαιτέρω διερεύνηση.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται από νευρολόγο. Περιλαμβάνει κλινική νευρολογική εξέταση ώστε να αναγνωριστούν ή να αποκλειστούν σημεία. Ακολούθως συμπληρώνεται από τη διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας επί κλινικής υποψίας, αιματολογικών εξετάσεων, προκλητών δυναμικών , λήψη εγκεφαλονωτιαίου υγρού μέσω οσφυονωτιαίας παρακέντησης.

Θεραπεία

Στόχος της θεραπείας είναι η αντιμετώπιση του συμπτώματος/-ων μέσα στο επεισόδιο και η αποτροπή νέου επεισοδίου. Στην περίπτωση οξέος επεισοδίου προτιμάται η χορήγηση ενδοφλεβίως κορτικοστεροειδών. Για την αποτροπή νέων επεισοδίων προτιμάται ανοσοτροποποιητική θεραπεία κυρίως με τη χρήση ιντερφερονών. Η επιλογή της θεραπείας εξαρτάται από την πορεία του κάθε ασθενούς, είναι εξατομικευμένη.