Ανάσταση Ψυχής;

Οι Δήμαρχοι θα ευχηθούν στους συνδημότες και τις συνδημότισσές τους αισιοδοξία και αλληλεγγύη για να υπερβούν όλοι μαζί τις προκλήσεις της καθημερινότητας του δήμου.

Οι περιφερειάρχες θα ευχηθούν τοπική συνεννόηση και καλή συνεργασία για το καλό της περιφέρειας.

Ο πρωθυπουργός θα στείλει μήνυμα αυτοπεποίθησης και ενότητας στο έθνος, στην πολιτειακή, στην πολιτική και στην θρησκευτική ηγεσία.

Ο αρχιεπίσκοπος για ακόμη μια φορά θα μας υπενθυμίσει ότι η μόνη διέξοδος στα αδιέξοδα των ημερών μας είναι ο Θεός και Ανάσταση του Χριστού μας.

Όλα τα blogs, θα ευχηθούν στους φίλους και στους αναγνώστες τους, ανάλογα την θεματολογία τους.

Όλοι όμως θα συμφωνήσουν ότι η Κυριακή του Πάσχα αποτελούσε πάντα και αποτελεί ακόμα, σημαντική πηγή έμπνευσης και εσωτερικής ανάτασης για όλους τους ανθρώπους.

Πολλά χρόνια τώρα και ειδικά τα τελευταία, παρατηρώ ότι την εβδομάδα των Παθών, που όλοι αποκαλούμε «Μεγάλη Εβδομάδα»,οι τόνοι και οι ρυθμοί της καθημερινότητας «πέφτουν», τα πρόσωπα των ανθρώπων χαλαρώνουν.

Η έννοια της περισυλλογής παίρνει σάρκα και οστά, ειδικά αυτή την εβδομάδα.

Εκκλησιάζονται άνθρωποι, και η υπογράφουσα μέσα σε αυτούς, που μόνο αυτή την εβδομάδα του χρόνου το κάνουν.

Σκύβουν το κεφάλι μπροστά στις εικόνες «μετανιωμένοι».

Ανάβουν κεριά για τους ίδιους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα ειδικά εάν βρίσκονται μακριά τους.

Παρά τις δυσκολίες της ζωής και τα πολλά προσωπικά προβλήματα, νιώθουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν.

Στα πρόσωπα σχεδόν όλων μας είναι ζωγραφισμένη η αγαλλίαση, η αισιοδοξία η επιμονή και η υπομονή.

Παρά την πίεση χρόνου μαμάδες με τα μικρά παιδιά έστω και κλεφτά και με πίεση χρόνου όλο και σε κάποια εκκλησία θα «τρυπώσουν» για να προσκυνήσουν και να ανάψουν κάποιο κεράκι.

Παρατηρώντας λοιπόν όλα αυτά, αναρωτιόμουν γιατί έτσι ξαφνικά «αλλάζουμε» αυτή την εβδομάδα, την συγκεκριμένη Μεγάλη Εβδομάδα του χρόνου;

Ποιό προσωπικό νόημα προσδίδει ο καθένας από μας στον εαυτό του για αυτή την εβδομάδα;

Πρόκειται για κάποιου είδους ενδοσκόπηση ή κάποια διεισδυτική ματιά στον εσωτερικό μας κόσμο;

Μήπως μέσα από τα πάθη και την Ανάσταση του Θεανθρώπου βλέπουμε την ελπίδα της δικής μας λύτρωσης και προσωπικής ανάστασης;

Αναζητούμε μήπως κάποιον επαναπροσδιορισμό της ψυχής μας με σκοπό την ανανέωση και έτσι να δώσουμε νέο σκοπό στη ζωή μας;

Μήπως τη Μεγάλη Εβδομάδα, αψηφούμε τους φόβους μας,τις ανασφάλειές μας, και αποφασισμένοι σηκώνουμε τον προσωπικό μας σταυρό με πόνο σωματικό και ψυχικό, προκειμένου να φτάσουμε στους στόχους μας;

Μήπως τελικά αναζητούμε το πάθος, την πίστη, την ελπίδα, τη δύναμη, τη λύτρωση, τα όνειρα, το ενδιαφέρον, την ευφορία, την Αναγέννηση και την Αλλαγή για κάτι Νέο και καλύτερο;

Χρόνια Πολλά!

Καλό Πάσχα!

Η φωτογραφία (προσωπική συλλογή) είναι από την έκθεση "Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος πριν από τον El Greco" του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου.