Ο Άγιος Βασίλης, η "τετέλια" και η "νουνούκα"......

Είμαστε δυο παιδάκια που πριν σχεδόν δυο χρόνια ήμασταν μαζί με τα αλλά μας τα αδερφάκια μέσα σε ένα δωμάτιο σε ένα μεγάλο κουτί που έκανε πολύ «κρύο».... σε μια περιοχή της Αθήνας... η μάνουλα μας κάθε μέρα έκανε προσευχή και παρακαλούσε να έρθουμε στην αγκαλιά της .. Έτσι μια ωραία μέρα αποφάσισε να μας φέρει στην ζεστή της κοιλίτσα. Ένα πρωί μια γλυκιά πρασινομάτα κυρία άνοιξε αυτό το κουτί και από όλα τα αδερφάκια μας διάλεξε εμάς!! μας πρόσεξε ιδιαίτερα να μας ζεστάνει πριν μας βάλει στην κοιλίτσα της ..

Ξάφνου μπήκαμε σε μια μεγάλη ένεση ..ήταν και ένα ακόμα αδελφάκι μαζί μας .... και ένας κύριος με μπάσα φωνή, γυαλάκια και γλυκιά φατσουλα μας τοποθέτησε στο ζεστό σπιτάκι ..στην μανούλα μας ....

Εκεί, βολευτήκαμε πιο καλά εμείς οι δυο ..χαιρετήσαμε το τρίτο αδερφάκι μας και του είπαμε ότι θα το περιμένουμε να έρθει πάλι κάποια μέρα.

Η μανούλα μας πήρε σπίτι και μας πρόσεχε για 9 μήνες.

Μια ωραία μέρα αποφάσισαν με το γλυκό κύριο με τα γυαλάκια να μας φέρουνε στην ζωή ..ήταν παραμονές γιορτών..λιγο πριν βγει το 2012 αρχίσαμε να φωνάζουμε σε ένα μεγάλο σπίτι και να κάνουμε θραύση με την τσαχπινιά μας και την ζουζουνιά μας ...εγώ η «νουνουκα» κάθισα με την μαμά μου στο μεγάλο αυτό σπίτι διπλά της για 5 ημέρες και εγώ η «τετελια» πήγα μαζί με κάτι άλλα παιδάκια και καθόμουν για αυτές τις ημέρες ..έρχονταν όμως η μανούλα και μας έβλεπε ..

Μετά από λίγες ημέρες φύγαμε κα πήγαμε σε ένα άλλο μεγάλο σπίτι ..μας είπαν ότι αυτό είναι το σπιτικό σας!! εδώ θα μεγαλώσετε είναι το βασίλειο σας είναι όλο δικό σας απολαύστε το!!

Από εκείνη την ημέρα εμείς οι δυο, τα δυο μικρά « παγωτάκια» ζούμε στην αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά, της γιαγιάς και του παππού και όλων των φίλων μας μια ονειρεμένη ζωή ..ένα σπίτι όλο για εμάς ..δεν υπάρχει γωνιά του σπιτιού που να μην είναι και δικιά μας ..δεν υπάρχει στιγμή της ημέρας που να μην είναι και δικιά μας!
Αυτή ήταν η ιστορία μας ..ήμασταν από τα μωράκια που ταξίδεψαν μέσα από το «κρύο» για να έρθουμε στην ζεστή αγκαλιά της μαμάς μας ..

Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι ..και σε ευχαριστούμε πολύ αν και εσύ έβαλες το χεράκι σου εκτός από την πρασινομάτα κυρία και τον κύριο με τα γυαλάκια να έρθουμε στον ζεστό αυτό κόσμο..

Αγαπημένε μας Άγιε Βασίλη, φέτος που είμαστε κάτω από το δέντρο μας, όχι υπό την μορφή κάποιων ευχών πάνω σε ένα χαρτί αλλά με σώμα και ψυχή θέλουμε να σου ζητήσουμε και εμείς κάποια πράγματα με αυτό εδώ το γράμμα ...η μαμά μας κάθε βράδυ πριν κοιμηθούμε μας λέει να έρθουμε να σου πούμε τι θέλουμε ..έτσι εγώ η Τετελια και εγώ η Νουνούκα παίρνουμε θέση μπροστά σου κρατώντας και ένα «μπικότο» στο χέρι μας και αρχίζουμε να σου ζητάμε αυτά που θέλουμε ...δεν είναι πολλά η μαμά και ο μπαμπάς μας λένε να μην ζητάμε τίποτα γιατί τα έχουμε όλα το μόνο που να ζητάμε είναι να έχουν και άλλα παιδάκια όλα αυτά που έχουμε και εμείς ..

Έτσι μέσα από τις λεξούλες μας τα «γλου γλου γλου» τα «νταντα» τα «μαμ μαμ» σου ψελλίζουμε να δώσεις σε όλα τα παιδάκια του κόσμου μια ζεστή αγκαλιά ένα ζεστό σπιτικό και ζεστό φαγητό ..δεν θέλουμε παιχνίδια δεν θέλουμε ρούχα θέλουμε να βλέπουμε χαμογελαστά προσωπάκια παιδιών και υγιείς γονείς ..μην ξεχάσεις να μας φέρεις όμως ένα κουτί «μπικότα»!!!! Εγώ η τετελια τα λατρεύω και κλέβω και της αδερφούλας μου της Νουνούκας!!

Ωχ ...δυο χέρια μας σηκώνουνε ώρα για γάλα και νάνι ..θα έρθουμε πάλι αύριο το βράδυ να στα πούμε ...

Καληνύχτα Άγιε μας Βασίλη

* οι φωτογραφίες των παιδιών δημοσιεύονται με την άδεια της μητέρας.