Αλεξάνδρα Μποσίου

Συνηθίζει να γράφει χωρίς τελείες, κόμματα, τόνους, αλλά ποτέ δεν ξεχνάει τα αποσοποιητικά, τα ερωτηματικά και τα θαυμαστικά ... γράφει όπως ακριβώς μιλάει αυθόρμητα.
Αποφάσισε να ησέλθει στην ζωή της οικογένειάς της, όταν όλοι είχαν αποδεχθεί, πως το ένα παιδί είναι αρκετό και έκανε επίσημα την εμφάνιση της με μια δυνατή κλωτσιά στην κοιλιά της μητέρας της, ένα βράδυ σε γνώστη μπουζουκερί των Αθηνών την χρονιά του 75 κάτω από τους μελωδίες του μπουζουκιού του Ζαμπέτα ..
Παντρεύτηκε τον άνθρωπο που αντιπαθούσε ιδιαίτερα στο σχολείο και τον πρόσεξε αφού είχαν αποφοιτήσει σε μια τυχαία συνάντηση στον Πειραιά ..τον περίεργο τύπο με την κοτσίδα, που κατάφερε να γίνει ο έρωτας της ζωής της και επιβεβαίωσε στον εαυτό της το ρητό «μεγάλη μπουκιά φάε μεγάλη κουβέντα μην πεις»
Πάλεψαν μαζί το περίεργο - γλυκό τέρας της υπογονιμότητας και κατάφεραν να βγουν νικητές.

Απέκτησαν μαζί δυο κοριτσάκια που με πολύ αγάπη και με ιδιαίτερη φροντίδα μεγαλώνουν και η δική τους ζωή μηδενίστηκε και ξεκινάει από την αρχή ...

Επιμελής άνθρωπος και μαθήτρια αλλά πάντα ανήσυχο πνεύμα δεν σταμάτησε να ρισκάρει και κατάφερε επαγγελματικά στα 38 να μας πείθει ότι τα ταξίδια δεν πρέπει να μένουνε μόνο στο μυαλό .

Αγαπημένο Motto της: do not give up unless you hear the busy tone...!!!