Θα μπορούσα να σας μιλήσω για το πριν. Για το πολύ πριν. Για την υπογονιμότητα, για τις αποτυχίες σε κάθε προσπάθεια να αποκτήσουμε παιδί, για τις άσχημες μέρες που περάσαμε. Όμως δε θα το κάνω. Σήμερα θέλω να σας βάλω σε έναν άλλο κόσμο, που για πολλούς παραμένει άγνωστος και κάποιες φορές τρομακτικός.

Λοιπόν νομίζω γερνάω κι όπως γερνάω καταλαβαίνω αυτό που λέει ο λαός, "Κοντά στο νου και η γνώση" ή το άλλο, " Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του "...

Το παιδί και το σκυλί όπως το μάθεις λέει η παροιμία.
Αυτό σκέφτομαι όταν τα παιδιά μου ή τα παιδιά φίλων μου με ρωτάνε: "Πότε θα κάνουμε χειροτεχνία;"

Προσπαθώ μέρες να το γράψω...Μπορώ να σας δείξω τουλάχιστον 110 σελίδες με πρόχειρα κείμενα. Τελικά δεν υπάρχει ούτε ωραίος τρόπος να το γράψω, ούτε εύκολος.
Είμαι η Αμαλία, είμαι 30 ετών, σύζυγος, μητέρα 4 παιδιών και κόρη μιας γυναίκας με σχιζοφρένεια.