Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κλωναράκι που με δυσκολία αλλά και θάρρος έσκασε στο χώμα και φύτρωσε. Σιγά σιγά καθώς δεχόταν το φως του ήλιου, τα χάδια του αέρα και τη δροσιά της βροχής μεγάλωνε, μεγάλωνε ώσπου έγινε ένα πανέμορφο δέντρο γεμάτο χυμούς, μία Μηλιά.

Από τη νηπιακή ηλικία οι άνθρωποι αισθάνονται θυμό ακόμη και αν δεν μπορούν να τον εκφράσουν με λόγια ή πράξεις. Μεγαλώνοντας όμως τα πράγματα δυσκολεύουν.