Υπάρχουν πράγματι πολύτιμες εγκυμοσύνες;

«Οι εγκυμοσύνες που προκύπτουν μετά από πολλές προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι πιο πολύτιμες από όλες τις άλλες».

«Οι εγκυμοσύνες σε γυναίκες προχωρημένης αναπαραγωγικής ηλικίας είναι πιο πολύτιμες από αυτές σε γυναίκες μικρότερης ηλικίας».

«Οι εγκυμοσύνες που προκύπτουν από εξωσωματική γονιμοποίηση είναι ΠΑΝΤΑ υψηλού κινδύνου» (...άρα πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά...).

«Στις κυήσεις που προέρχονται από εξωσωματική γονιμοποίηση πρέπει ΠΑΝΤΑ να γίνεται αμνιοπαρακέντηση»

«Οι γυναίκες που έχουν κάνει εξωσωματική πρέπει να γεννήσουν με καισαρική τομή για μεγαλύτερη ασφάλεια»

Έχω πολλές ακόμα φράσεις που μου έρχονται στο μυαλό, τις οποίες και οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζετε. Δεν τις αναφέρω για να συμφωνήσουμε ή διαφωνήσουμε όσον αφορά την ηθική/κοινωνική τους διάσταση. Πιστέψτε με, έχω κάνει πολλές φορές αυτή την κουβέντα, ιδιαίτερα όσον αφορά το πόσο πολύτιμη είναι μία εγκυμοσύνη, που θα χρειαζόμουν ένα blog μονάχα για αυτό.

Ο λόγος που τις αναφέρω είναι γιατί πιστεύω και προσπαθώ να μεταφέρω το μήνυμα:

«Οι έγκυες γυναίκες, είτε είναι προχωρημένης αναπαραγωγικής ηλικίας, είτε η εγκυμοσύνη τους προέρχεται από εξωσωματική γονιμοποίηση, ΝΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ να απολαύσουν την εγκυμοσύνη τους ως κάτι ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ και όχι ως ασθένεια»

Ναι, κάθε εγκυμοσύνη εμπεριέχει δυνητικά κινδύνους, οι οποίοι είναι σε άμεση συνάρτηση με το ιατρικό ή και μαιευτικό ιστορικό του κάθε ζεύγους, το οποίο ναι, στα ζευγάρια που υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση συνήθως είναι βεβαρυμένο.

Ναι, οι εγκυμοσύνες που προέρχονται από εξωσωματική γονιμοποίηση, είναι λίγο μεγαλύτερου (λίγο, οκ;) κινδύνου από αυτές που προκύπτουν από φυσική σύλληψη, ιδιαίτερα όσον αφορά γεννητικές ανωμαλίες, αλλά και εδώ παίζει μεγάλο ρόλο η ηλικία της μητέρας και το ιατρικό ιστορικό.

Ναι, μια γυναίκα προχωρημένης αναπαραγωγικής ηλικίας, έχει αυξημένο κίνδυνο για αποβολή, χρωμοσωμικές ανωμαλίες, προωρότητα στον τοκετό κα.

Ναι, ένα ζευγάρι που έχει περάσει όλα αυτά που έχει περάσει προκειμένου να επιτευχθεί μια εγκυμοσύνη, είναι απόλυτα λογικό να έχει πολύ μεγαλύτερη ανασφάλεια και φόβο σε σχέση με εκείνα τα ζευγάρια που δόξα το Θεό τους έχουν έρθει όλα εύκολα.

Όμως ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ πως πρέπει να εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε αυτήν την έγκυο ως ασθενή. Όσο η γυναίκα αυτή βρισκόταν στη διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης για να καταπολεμήσουμε την υπογονιμότητα, ήταν ασθενής. Γιατί η ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ αποτελεί ΑΣΘΕΝΕΙΑ, και αυτοί που την έχουν είναι ασθενείς.

Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ όμως ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ, είναι μια απόλυτα ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, άρα η έγκυος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΗΣ.

Σίγουρα, η κάθε εγκυμοσύνη πρέπει να παρακολουθείται εξατομικευμένα, βάση των προσωπικών δεδομένων του κάθε ζευγαριού, με γνώμονα την ασφάλεια και τη γέννηση ενός υγιούς μωρού. Εάν λοιπόν προκύψει κάποια παθολογία, πρέπει να αντιμετωπισθεί με σοβαρότητα και ιατρικώς τεκμηριωμένα. Όλοι όσοι είμαστε υπεύθυνοι για αυτή την εγκυμοσύνη, ειδικοί υπογονιμότητας, μαιευτήρες, ειδικοί εμβρυομητρικής ιατρικής, μαίες, βοηθοί μητρότητας, ψυχολόγοι, μαιευτήρια, οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε την εγκυμοσύνη αυτή ως κάτι το φυσιολογικό και όχι να εφαρμόζουμε χωρίς ιατρική τεκμηρίωση οτιδήποτε είναι διαθέσιμο από εξέταση, απλά και μόνο επειδή αυτή η εγκυμοσύνη έχει προέλθει από εξωσωματική γονιμοποίηση. Μην αρχίσω να λέω και πως δεν υπάρχει καμία έγκυρη μελέτη που να υποδεικνύει πως επειδή μια γυναίκα είναι προχωρημένης αναπαραγωγικής ηλικίας ή έχει μείνει έγκυος από εξωσωματική γονιμοποίηση, πρέπει να γεννήσει οπωσδήποτε με καισαρική τομή. Μπορεί οι πιθανότητες να είναι λίγο αυξημένες, για διάφορους λόγους, δεν υπάρχει κανένα όμως αξίωμα που να λέει Εξωσωματική Γονιμοποίηση = Καισαρική Τομή.

Εύχομαι λοιπόν, κάθε έγκυος γυναίκα, ανεξαρτήτως της ηλικίας της ή της μεθόδου με την οποία έχει γίνει η σύλληψη, να μπορεί να απολαμβάνει την εγκυμοσύνη της ως κάτι απόλυτα φυσιολογικό και όχι ως ασθένεια, λόγω της ηλικίας της ή της μεθόδου σύλληψης.

Να είστε καλά,

Χαρούλα

ΥΓΦ: Οδεύουμε με πολύ γρήγορους ρυθμούς σε μια νέα εποχή παρακολούθησης της εγκυμοσύνης. Έχουμε πλέον στη διάθεση μας σπουδαία εργαλεία, όπως ο μη επεμβατικός προγεννητικός έλεγχος, προερχόμενα από το χώρο της μοριακής βιολογίας και γενετικής (πόσο περήφανη μπορώ να είμαι για την επιστήμη μου...), που μας καθιστούν ικανούς να χαιρόμαστε αυτό που ονομάζουμε εξατομικευμένη προληπτική ιατρική και στην εγκυμοσύνη. Το γνωστό σε όλη την υφήλιο, «κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν» του Ιπποκράτη, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Σε κάθε όμως περίπτωση χρειάζεται σωστή ενημέρωση, τεκμηριωμένη εφαρμογή και ορθή χρήση, ώστε η μέλλουσα μαμά, το μωράκι και κατά επέκταση ολόκληρη η οικογένεια να ωφεληθούν στο μέγιστο.