"Πόσα θέλω να σου πω;
Πόσα να σου εξηγήσω;
Και τι δεν θα έδινα για μια αγκαλιά σου, ένα χάδι στο μάγουλο σου;

Και όταν μιλώ για σένα δεν ξέρω πως να σε περιγράψω σε όσους δεν σε ξέρουν,
δεν σε είδαν, δεν σε έζησαν.

Σπουργίτι μικρό, τόσο μικρό.
Ίσα- ίσα στη χούφτα μου χωρούσες θυμάμαι.
Μα τόσο δυνατός και θαρραλέος,
μέχρι που πέταξες σαν αετός,
ελεύθερος από κάθε πόνο,
μέχρι το τέρμα τ' ουρανού...
Εκεί ψηλά!"

Μερσίνη

Διάβασα κάπου ότι κάποια μωρά γεννιούνται με φτερά. Από τα φτερά του δικού μου αγγέλου ξεκίνησαν πολλά, μαζί και το blog, tosodoulika.blogspot.gr

Αγαπητοί φίλοι και συγγενείς,
υποψιάζομαι πως οι περισσότεροι από εσάς έχετε ζήσει τις γεννήσεις ως γεγονότα υπέρτατης χαράς. Και το κατανοώ. Στη μεγάλη σας πλειοψηφία αγνοείτε τι σημαίνει πρόωρο μωρό, πόσω μάλλον τι νιώθουν οι γονείς του.

 Βρέθηκα σε μία από τις συναντήσεις που η Κέλλυ Σώκου διοργανώνει για τις μητέρες πρόωρων παιδιών.Είχα και έχω σημαντικούς λόγους τόσο να ενημερωθώ, όσο και να ενημερώσω για την προωρότητα.