Το 1768 ένας γιατρός, ο Heberden, ο οποίος ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε τη στηθάγχη, παρατήρησε ότι ένας από τους ασθενείς του, που προφανώς έπασχε από στεφανιαία νόσο και είχε στηθάγχη προσπαθείας, σχεδόν θεραπεύτηκε κόβοντας ξύλα για μισή ώρα κάθε μέρα.