Κρυοσυντηρημένα έμβρυα και ήδη γονείς...

Περήφανη για κάθε ένεση, για κάθε φορά που τρυπούσα το σώμα μου, για κάθε μελανιά, για κάθε απογοήτευση, για κάθε εμπόδιο που ξεπέρασα...περήφανη για την ευκαιρία που μου έδωσαν να τα βλέπω να μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα και να ζω την κάθε στιγμή μαζί τους!

Γυρνώντας τον χρόνο πίσω όμως θυμάμαι....ποτέ δεν ξέχασα....ποτέ δεν βγήκε απο το μυαλό μου ότι έχω αφήσει μία "εκκρεμότητα" που πρέπει να επανεξετάσω.

Σήμερα 3,5 χρόνια μετά την γέννηση των παιδιών μου, σκέφτομαι όλο και περισσότερο τα άλλα μου "παιδιά"...αυτά που δεν γεννήθηκαν ακόμα...αυτά που περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους να του δοθεί η ευκαιρία να έρθουν στην ζωή μας.

Τρία στον αριθμό...τρία ιδανικά έμβρυα...λέει ο γιατρός...με πολύ καλές πιθανότητες...και κάπου εδώ έρχεται το δίλημμα.

Ποια είναι η σωστή απόφαση;

Πως μπορώ να αποφασίσω στην Ελλάδα της κρίσης, έχοντας ήδη δύο παιδιά, να κάνω κι άλλα που μπορεί να είναι 1 ή και 2 ή και 3, δίδυμα ή τρίδυμα; Απο την άλλη μεριά, πως μπορώ να αποφασίσω ότι δεν τα θέλω;

Επίσης μεγάλο το κόστος των εξωσωματικών, το νιώσαμε στο πετσί μας, το βιώσαμε στο μέγιστο βαθμό και δεν είμαστε για τέτοια τώρα....όμως είναι τα έμβρυά μου...τα αδελφάκια των παιδιών μου, που δημιουργήθηκαν μαζί, την ίδια στιγμή.

Αναρωτιέμαι φωναχτά....

Ακόμα και ένα να εμφυτεύσουμε πάλι θα είμαστε στον ίδιο παρονομαστή διότι πάλι μένουν πίσω άλλα 2 έμβρυα για τα οποία αργά ή γρήγορα θα πρέπει να αποφασίσω για την τύχη τους και δεν υπάρχει χρόνος...τα χρονικά περιθώρια στενεύουν διότι ο χρόνος που δίδεται για κατάψυξη εμβρύων είναι πέντε χρόνια κι εμείς έχουμε ήδη διανύσει τα 3,5.

Μέσα σε ενάμιση χρόνο το πολύ, πρέπει να πάρω μία πάρα πολύ σοβαρή απόφαση....ή προχωράω και ό,τι γίνει (κάτι που θεωρώ εξαιρετικά ανώριμο στις μέρες μας) ή δίνω εντολή να καταστραφούν (κάτι που θεωρώ απάνθρωπο).

Υπάρχει και μία τρίτη λύση...δωρεά εμβρύων μου είπαν...ναι αλλά πως; αυτή η λύση για μένα είναι η πιο δύσκολη απ' όλες. Η δωρεά εμβρύων είναι πολύ σημαντική και αξιέπαινη και μπράβο σε όσους το κάνουν...εγώ όμως δεν νομίζω ότι μπορώ...

Οι παλιοί λένε ότι τα παιδιά μεγαλώνουν με αγάπη και απο αυτήν έχουμε μπόλικη όμως κακά τα ψέματα τα παιδιά χρειάζονται κι άλλα πράγματα, ειδικά όταν θέλεις να έχουν τα πάντα και να μην τους λείπει τίποτα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα προσπαθήσω να πάρω την σωστότερη απόφαση...αν μη τι άλλο το χρωστάω στα παιδιά μου!

[Κάντε Like στη σελίδα μας στο Facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα]

 φωτογραφία